. یک جلسه رایگان
. زمان هر جلسه یک ساعت
. از مبتدی تا پیشرفته و برای همه ی سنین
. تخفیف برای دانشجویان و دانش آموزان و تخفیف به جهت ثبت نام بصورت ترمی
. آموزش با هر دو روش آکادمیک(نت خوانی و سلفژ) و سماعی(گوشی و سینه به سینه)
. در نظر گرفتن شیوه ای منحصر به فرد برای آموزش هر هنرجو به تناسب ویژگی ها، توانایی ها و علائق شخصی
. مشاوره با اساتید مربوطه بصورت رایگان
تماس: 093690088
"با لذت بیاموزید و با عشق بنوازید".
هوش موسیقیایی یکی از هوش هایی است که گاردنر(1983)در نظریه ی هوش های چند گانه مطرح کرد،هوش موسیقیایی مستم داشتن توانایی بالا در شنیدن و درک سازماندهی آهنگهای موزون است،بسیاری بر این عقیده اند که هوش موسیقیایی با هوش ریاضی رابطه دارد ولی گاردنر اظهار کرده که این دیدگاه تاثیر هیجانها را بر موسیقی نادیده گرفته است.
ویژگی کودکان با استعداد موسیقی:
استعداد موسیقی معمولاً در اوایل زندگی کودک مشخص میشود در صورتی که کودک به آلات موسیقی دسترسی داشته باشد در همان اوایل کودکی به سراغ آن میرود و کنجکاوانه آن را وارسی میکند،اعجوبه های موسیقیدر کودکی موجب شگفتی اطرافیان خود میشوند.
مطالعه ای که روی پیانیست های آمریکایی صورت گرفته ویژگی های مشترکی را میان آنها مطرح کرده است این مطالعه نشان داده است که:
- اغلب آنها در خانواده هایی پرورش یافته اند که به موسیقی علاقه داشته اند یا حداقل یکی از آلات موسیقی را می نواخته اند.
- خانواده های آنها آموزش موسیقی را برای رشد کودکان خود لازم می دانسته اند و برنامه هایی برای آموزش موسیقی به فرزندانشان طراحی می کرده اند.
- خانواده های آنها در انتخاب معلم موسیقی حساس بوده اند و سعی می کردند که از موسیقی دانان مشهور برای آموزش موسیقی به فرزندان خود استفاده کنند.
- خانواده های آنها بر تمرین های کودکان نظارت داشته و از آنها می خواسته اند که آموزش را جدی بگیرند،این خانواده ها نظارت بر تمرین های کودکان را از وظایف خود تلقی می کرده اند.
- آموزش موسیقی به این کودکان برای خانواده های آنها اهمیت بسیاری داشته است و آن را خیلی زودتر از آموزش سایر فعالیت ها نظیر ورزش شروع می کرده اند.
- برجسته بودن این کودکان در موسیقی معمولاً خیلی زود نمایان شده است بطوری که دوستان و اطرافیان آنها را از همان کودکی پیانیست خطاب می کرده اند.
نوازنده هر سازی هستید و در هر کجای کار یادگیری، به این نکات خیلی دقت کنید …
بدون برنامه ریزی هیچ کاری پیش نمی رود.
مخصوصا وقتی که قرار است سازی فراگیری شود…
حتما تجربه این را داشته اید که 2 ساعت از وقت خود را برای تمرین گذاشته اید
ولی بعد از این زمان متوجه می شوید که هیچ پیشرفت خاصی نداشته اید
این به مرور زمان باعث سرخوردگی می شود و اگر در طول زمان پیشرفت
و احساس موفقیت وجود نداشته باشد این فکر که کلا ساز را کنار بگذارید بزرگ و بزرگتر میشود…
” تمرین اجباری نیست!”
این عبارت برای خیلی ها عجیب به نظر می رسد چون اصولا بدون
تمرین هیچ چیزی فراگیری نمی شود. بله، بدون تمرین هیچ چیزی فراگیری نمی شود
ولی قرار نیست که تمرین به زور و باالجبار انجام شود…
” تمرين موسيقي باید لذت بخش باشد”
کسی که خود را مجبور به تمرین می کند، از ابتدا بازنده است.
البته این جمله به این معنا نیست که هر از چندی تنبلی
خود را برای رفتن به اتاق تمرین کنارنگذاریم…
اگر بعد از مدتی تمرین متمرکز برای ما لذت بخش نبود،
بهتر است وقتمان را صرف کار دیگری کنیم که از گذراندن
وقت برای آن حقیقتا لذت می بریم.
در کل تمرین یعنی رابطه خود را با سازمان حفظ کنیم و از آن نگهداری کنیم.
یعنی” وقتی “که ما برای خودمان و سازمان می گذاریم…
تمرین به ما انگیزه و خلاقیت می دهد
و در بهترین حالت “سفری به درون خویش” است.
تمرین یعنی پی بردن به احتیاجی که از درون خویش سرچشمه می گیرد برای وقت گذاشتن با سازِمان.
پیشنهاد من تعیین واحدهای 45 دقیقه ای برای تمرین هست …
بعد از هر تمرین بین 5 تا 15 دقیقه فرصت استراحت دارید
در ضمن باید گفت که قانونی در ژاپن وجود دارد که به قانون 15 دقیقه ای معروف است
این قانون به قدرت تغییرات کوچک اشاره دارد!
تکرار کارهای کوچک نه تنها شخصیت انسان را میسازد بلکه شخصیت ملت ها را تعیین می کند.
1⃣اگر روزی 15 دقیقه را صرف اتود و تکنیک کنید در پایان یک سال، تغییر ایجاد
شده در نوازندگی را به خوبی احساس خواهید کرد.
2⃣اگر روزی 15 دقیقه از اجرای قطعات بی اهمیت خویش بکاهید،
ظرف یک سال حس پیشرفت بیشتری نصیبتان خواهد شد.
3⃣اگر روزی 15دقیقه را به مطالعه تاریخ موسیقی اختصاص دهید ،
بعد از یک سال شما یک نوازنده با سواد و قابلی خواهید شد
که لذت بیشتری از نواختن و شنیدن آثار موسیقی دانان خواهد برد .
4⃣ اگر روزی 15دقیقه را به شنیدن آثار نوابغ موسیقی اختصاص دهید
بیشتر نتیجه خواهید گرفت از زمانی که چند بار در هفته به کنسرتهای پاپ فاقد ارزش هنری ، برید .
زیبایی روش یا قانون 15 دقیقه در این است که آنقدر کوتاهست که هیچ وقت به بهانه ی این که وقت ندارید آن را به تاخیر نمی اندازید.
جالبتر اینکه، کشور ژاپن امروزه موفقیت خود را مدیون این قانون میداند.
در این دفترچه پیشرفتها و مخصوصا مشکلات در خصوص هر تمرین یادداشت شود
تهیه دفترچه تمرین برای کنترل خودمان و ایجاد انگیزه بسیار مفیده
و باعث ایجاد انگیزه برای ادامه راه می شود…